در دل ایران مرکزی، جایی میان زاگرس سختگذر و دشتهای پهناور، تحول بزرگی در زیرساختهای حملونقل کشور در حال وقوع است. سه پروژه مهم ریلی و جادهای، با هدف اتصال بهتر مناطق صنعتی و...
در میانه ایران، جایی میان کوههای زاگرس و دشتهای مرکزی، پروژههای عظیمی در حال شکلگیری هستند که میتوان آنها را قلب تپنده تحول زیرساختی کشور دانست.
از ریلگذاری در دل کوههای چهارمحال گرفته تا کریدور ریلی یزد–اقلید و مسیرهای ایمنسازیشده در محورهای استراتژیک جادهای، سهگانهای طلایی در حال تکمیل است که آینده حملونقل کشور را دگرگون خواهد کرد.
ریلگذاری در دل کوه: پروژه مبارکه–شهرکرد
خط آهن ۹۰ کیلومتری مبارکه–شهرکرد وارد مرحله ریلگذاری شده است؛ مسیری که ۹۰ درصد آن از مناطق کوهستانی عبور میکند و با وجود ساخت ۱۵ تونل و ۹ پل بزرگ، پیشرفت چشمگیر ۸۰ درصدی در زیرسازی به ثبت رسانده. این مسیر که از ایستگاه حسنآباد آغاز میشود و با گذر از سفیددشت و فرخشهر به شهرکرد میرسد، قرار است تا پایان سال ۱۴۰۵ به بهرهبرداری برسد.
آنچه این پروژه را منحصربهفرد کرده، همافزایی بین توان فنی و تولید داخلی است؛ تمامی ریلها از تولیدات کارخانه ذوبآهن اصفهان تأمین شدهاند و سرمایهگذاری ۶ هزار میلیارد تومانی آن، نشان از عزم جدی دولت برای تقویت ریل در مناطق مرتفع دارد.
از یزد تا اقلید؛ کوتاهتر، سریعتر، ایمنتر
پروژه بعدی، مسیر ریلی ۲۷۰ کیلومتری یزد–اقلید است. این خط آهن قرار است مسیر ریلی شیراز–مشهد را تا ۳۱۱ کیلومتر کوتاهتر کند؛ تحولی که نهتنها زمان سفر را کاهش میدهد، بلکه مصرف سوخت، بار ترافیک جادهای و سوانح را نیز کم خواهد کرد.
این مسیر از ایستگاه رخش در یزد آغاز شده و با عبور از مهریز، ابرکوه و سورمق به اقلید میرسد. معاون وزیر راه و شهرسازی، هوشنگ بازوند، در بازدید از این پروژه اعلام کرد که هدف اصلی این خط، اتصال مراکز معدنی و صنعتی مرکز ایران به شبکه ریلی و حمایت از توسعه متوازن مناطق کمتر برخوردار است.
ایمنسازی جادهای؛ پروژههای مکمل اما حیاتی
در کنار پروژههای ریلی، ارتقاء زیرساختهای جادهای نیز با جدیت دنبال میشود. پروژه تقاطع غیرهمسطح تنگچنار در محور مهریز–انار با ۶۵ درصد پیشرفت، گامی جدی برای کاهش تصادفات و روانسازی ترافیک است.
همچنین باند دوم هرات–هرابرجان–رودشور در دو قطعه ۲۸ و ۲۷ کیلومتری با پیشرفتهای ۷۶ و ۶۰ درصدی، نقش مهمی در بهبود دسترسی به مناطق کشاورزی و صنعتی استان یزد دارد. این مسیر ۵۵ کیلومتری از جمله کریدورهایی است که ایمنی و سرعت را توأمان ارتقا خواهد داد.
چرا این پروژهها مهماند؟
سه پروژه کلیدی یادشده، فقط چند خط ریلی یا جاده نیستند؛ آنها ستونهای اصلی شکلگیری یک کمربند ترانزیتی جدید در قلب ایراناند. با بهرهبرداری از آنها:
مسیرهای بین استانی کوتاهتر و ایمنتر میشود.
اتصال مراکز اقتصادی کشور به شبکه حملونقل ملی تسهیل میگردد.
هزینههای لجستیکی کاهش و بهرهوری در حملونقل افزایش مییابد.
پتانسیلهای صنعتی و معدنی در استانهای چهارمحال، یزد، فارس و اصفهان فعال میشوند.