بازنشستگان صنعت هوایی، سرمایه‌های ارزشمند این حوزه به شمار می‌روند و تجربه آنان می‌تواند مسیر آینده را روشن‌تر کند. در همین راستا، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری در نشستی صمیمی با جمعی از بازنشستگان، بر اهمیت نقش آنان در توسعه هوانوردی تأکید کرد.
بازنشستگان هر سازمانی، سرمایه‌های معنوی و علمی آن به شمار می‌روند. صنعت هوانوردی نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ چرا که تجربه و دانش پیشکسوتان می‌تواند چراغ راه نسل‌های آینده باشد. در همین راستا، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری در نشستی صمیمی با جمعی از بازنشستگان این سازمان، بر اهمیت نقش آنان در توسعه پایدار صنعت هوایی کشور تأکید کرد.
اهمیت نیروی انسانی در صنعت هوایی
رئیس سازمان هواپیمایی کشوری در این دیدار با اشاره به چهار رکن اصلی هوانوردی یعنی ناوگان هوایی، فرودگاه‌ها، صنایع پشتیبان و نیروی انسانی، تأکید کرد که بدون نیروی انسانی متخصص، هیچ کدام از این ارکان به درستی عمل نخواهند کرد. او با قدردانی از پیشکسوتان، افزود: «دانش و تجربه شما سرمایه‌ای ملی است و نباید به فراموشی سپرده شود.»
بازگشت دانشکده صنعت هواپیمایی
یکی از خبرهای امیدوارکننده این نشست، بازگشت دانشکده صنعت هواپیمایی بود. به گفته رئیس سازمان، این مرکز با جذب هیئت علمی و توسعه رشته‌های آموزشی، بار دیگر به محور اصلی تربیت نیروی انسانی متخصص تبدیل خواهد شد. آموزش‌های نوین و همگام با استانداردهای بین‌المللی، آینده‌ای روشن برای صنعت هوایی رقم خواهد زد.
نقش بازنشستگان در توسعه صنعت
در این نشست بر لزوم تشکیل نظام مهندسی هوایی تأکید شد تا بستری برای انتقال دانش، تدوین مقررات، آموزش و بازرسی‌ها فراهم شود. همچنین پیشنهاد شد کانون بازنشستگان تخصصی ایجاد شود تا ارتباط علمی و فنی این سرمایه‌های ارزشمند با سازمان حفظ شود.
نگاه به آینده؛ سرمایه‌گذاری و خودکفایی
رئیس سازمان همچنین به نقش پررنگ بخش خصوصی اشاره کرد؛ جایی که امروز بیش از ۶۵ درصد ظرفیت حمل‌ونقل هوایی کشور بر دوش ایرلاین‌های خصوصی است. او افزود: «برای آینده، باید به سمت جذب سرمایه‌گذاران جدید و اتکا به توان داخلی در طراحی و تولید قطعات هواپیما برویم.» همکاری با شرکت‌های دانش‌بنیان نیز یکی از محورهای اصلی برای کاهش وابستگی به خارج معرفی شد.
نتیجه‌گیری
این نشست صمیمی نشان داد که ترکیب تجربه پیشکسوتان با انرژی جوانان می‌تواند صنعت هوانوردی کشور را به سمت رشد متوازن و پایدار هدایت کند. احترام به سرمایه‌های انسانی و ایجاد بستر مناسب برای انتقال دانش، نه‌تنها به ارتقای ایمنی و کیفیت پروازها کمک می‌کند، بلکه آینده‌ای روشن‌تر برای صنعت هوایی ایران رقم خواهد زد.