راه‌آهن چابهار–زاهدان حلقه مفقوده‌ای بود که بندر اقیانوسی چابهار را به شبکه ریلی کشور متصل می‌کند. با تکمیل این مسیر، شرق ایران به کریدورهای بین‌المللی پیوند می‌خورد و دروازه‌ای تازه برای تجارت و توسعه منطقه‌ای گشوده می‌شود.
در دل کویر و در امتداد مرزهای شرقی کشور، یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های زیرساختی ایران در حال شکل‌گیری است؛ راه‌آهن چابهار – زاهدان، مسیری که نه‌فقط ریل‌گذار توسعه و امید برای استان سیستان و بلوچستان است، بلکه پیوندی استراتژیک میان ایران و بازارهای جهانی محسوب می‌شود.
این خط ریلی به طول حدود ۶۳۴ کیلومتر، بندر اقیانوسی چابهار را به شبکه سراسری راه‌آهن کشور متصل می‌کند؛ مسیری که پس از عبور از شهرهایی چون نیکشهر، ایرانشهر، خاش و زاهدان، در آینده به خطوط ریلی مشهد و سپس به ترکمنستان، افغانستان، آسیای میانه و حتی چین و روسیه خواهد پیوست. این پروژه از سال ۱۳۹۲ آغاز شده و اکنون با سرعتی بیشتر از همیشه به مراحل پایانی نزدیک می‌شود.
اهمیت راه‌آهن چابهار – زاهدان تنها در حمل‌ونقل نیست. این مسیر از سه جنبه حیاتی، کشور را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد:
۱. ترانزیت و اقتصاد: این ریل، حلقه آغازین کریدور شمال–جنوب در شرق ایران است و فرصتی بی‌نظیر برای کشورهای منطقه مانند هند، افغانستان و ازبکستان فراهم می‌کند تا بدون عبور از مسیرهای تحریمی یا پرفشار منطقه، کالاهای خود را به آب‌های آزاد برسانند.
۲. توسعه منطقه‌ای: جنوب شرق ایران سال‌ها از محرومیت و فقر زیرساختی رنج برده؛ امروز، عبور ریل از دل این مناطق، نه‌تنها اشتغال و درآمد ایجاد کرده، بلکه زیرساخت‌هایی چون جاده، خدمات و مراکز پشتیبانی را هم با خود آورده است.
3. نقش ژئوپلیتیک: ایران با این پروژه جایگاه خود را به‌عنوان پلی مطمئن در میان قدرت‌های منطقه‌ای تثبیت می‌کند. در شرایطی که نبرد برای کنترل کریدورهای تجاری جهانی شدت گرفته، چابهار می‌تواند به گزینه‌ای استراتژیک برای کشورهای محصور در خشکی تبدیل شود.
فرزانه صادق، وزیر راه و شهرسازی، در آخرین بازدید میدانی خود، بر اتمام این پروژه تا پایان سال ۱۴۰۴ تأکید کرد و قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا را پیمانکار اصلی این طرح ملی دانست. او از تلاش‌ها برای تأمین منابع مالی از روش‌های متنوع خبر داد تا ریل توسعه به ایستگاه نهایی خود برسد.
با اتمام راه‌آهن چابهار – زاهدان، نه‌فقط یک پروژه عمرانی بزرگ به پایان می‌رسد، بلکه دروازه‌ای تازه برای شرق کشور گشوده خواهد شد؛ دروازه‌ای به سوی عدالت، پیشرفت و پیوند دوباره با جغرافیای جهانی.